به گزارش خبرگزاری مهر، شهریار شاکری، مجری این طرح گفت: سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در مردان است که بدلیل عوامل ژنتیکی، مصرف زیاد نمک، نگهدارنده های غذایی، سیگار و الکل ایجاد می شود.
وی بیان کرد: این سرطان اکثرا بدلیل رژیم غذایی نامناسب ایجاد شده و شیمی درمانی نیز یکی از راه های درمان آن است البته این شیوه درمان دارای عوارض جانبی زیادی برای بیمار بوده و از این رو امروزه برای جلوگیری و درمان اکثر بیماری ها از اسانس ها و یا عصاره های گیاهی با خاصیت آنتی اکسیدانتی و ضد سرطانی استفاده می شود.
این پژوهشگر گفت: برای مثال کارواکرول که از گیاه مرزه استخراج می شود دارای اثرات ضد سرطانی بوده، اما حلالیت آن در آب پایین است.
شاکری عنوان کرد: در این تحقیق هدف استفاده از نانوپارتیکل های بیوپلیمری است که بتوانند کارواکرول را در داخل خود کپسوله کرده و با کنترل آزاد سازی آن، حلالیت و اثر ضد سرطانی آن را بر روی سلول های سرطان معده افزایش دهند.
وی بیان کرد: نتایج این تحقیق نشان دادند که نانوپارتیکل های بیوپلیمری تولید شده از روش نانوپرسیپیتاسیون مقدار زیادی از کارواکرول را در داخل خود انکپسوله کرده و اندازه آن ها ۴۲±۱۳۲ نانومتر است.
این پژوهشگر اضافه کرد: رهاسازی کارواکرول از نانوپارتیکل های تولید شده نیز بطور کامل کنترل شده و همچنین بررسی های کشندگی نانوپارتیکل های حاوی کارواکرول بر روی سلول های سرطان معده نشان داد که قابلیت کشندگی کارواکرول بدام افتاده در نانوپارتیکل ها در مقایسه با کارواکرول آزاد بسیار افزایش یافته است.
شاکری خاطرنشان کرد: نتایج این تحقیق نشان دادند که نانوپارتیکل های بیوپلیمری قابلیت بدام انداختن کارواکرول را دارند و اثرات ضد سرطانی کارواکرول بدام افتاده بطور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کرده است.
وی گفت: همچنین در آینده بدام کپسوله کردن کارواکرول همراه با داروهای شیمی درمانی در داخل این نانوپارتیکل ها می تواند به درمان بهتر سرطان معده کمک کند.
