از مکان‌های دیدنی و گردشگری مذهبی ایران آرامگاه‌های پیامبران است که در دوران مختلف تاریخی به ایران آمده و در این سرزمین مدفون هستند
طبق اسناد و مدارک و همچنین بر اساس اعتقادات مردمی، مقبره بسیاری از پیامبران در ایران قرار دارد. بعضی از این آرامگاه‌ها دارای سند معتبر هستند و برخی دیگر تنها در اعتقادات مردمی ریشه دارند و دلیل قطعی بر آن وجود ندارد، هر چند دلیلی هم بر نفی آن وجود ندارد.
ایران در طول تاریخ، حوادث و فراز و نشیب‌های مختلفی داشته و حکومت‌های مقتدر تاریخی گاهی این کشور را به مکان بسیار امنی تبدیل می‌کردند که مهاجران بسیاری روانه ایران می‌شدند. گروهی از این مهاجران پیامبرانی بوده‌اند که ایران را برای زندگی در نظر گرفته‌اند یا توسط پادشاهان در جریان حوادث تاریخی به ایران کوچانده شده‌اند.
در زیر، اطلاعات پیامبرانی که در ایران مدفون هستند یا احتمال می‌رود که مقبره آن‌ها در ایران باشد، آمده است.
آرامگاه دانیال نبی در شوش
فرزند یوحنا که ۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح زندگی می‌کرده، مشهورترین پیامبری است که در ایران دیده از جهان فرو بسته است. شهر باستانی شوش را به نام این پیامبر می‌شناختند؛ جمله‌ای را که منسوب به امام علی (ع) می‌دانند، به این مضمون است که «هر کس برادرم دانیال را زیارت کند گویی مرا زیارت کرده است» و همین جمله بر سنگ مزار دانیال نبی حک شده است.
کوروش کبیر با توجه به شخصیت برجسته‌اش بر اساس اسناد معتبر تاریخی و فلسفی یکی از پیامبران خدا معرفی شده است
آرامگاهی که در دشت پاسارگاد مدت‌های مدیدی به نام مقبره مادر سلیمان شناخته می‌شد، اکنون به‌عنوان آرامگاه کوروش کبیر مورد قبول عامه مردم و بسیاری از کارشناسان است.
این آرامگاه همان وقتی هم که به نام مقبره مادر سلیمان شناخته می‌شد، مورد احترام و پرستش مردم محلی بود و اکنون هم مورد توجه ایرانیان و جهانیان است.
کتابی به نام کوروش کبیر (ذوالقرنین) نوشته ابوالکلام آزاد موجود است که در این کتاب قراین بسیاری آورده شده که کوروش را همان ذوالقرنین قرآن معرفی می‌کند
نظریاتی که در این کتاب آورده شده، نظر بسیاری از علمای اسلامی نظیر علامه طباطبایی را به خود معطوف کرده است تا جایی که ایشان می نویسند: «...کلام ابوالکلام، هرچند بعضی اطرافش خالی از اعتراضاتی نیست، لکن از هر گفتار دیگری، انطباقش با آیات قرآنی روشن‌تر و قابل قبول‌تر است.»
از طرف دیگر ، کاملا روشن است که اسم کوروش بارها به‌عنوان ناجی در عهد عتیق آورده شده است.
به این ترتیب شاید کوروش همان ذوالقرنین قرآن باشد. آرامگاه کوروش کبیر در استان فارس، راه اصلی اصفهان به شیراز، در منطقه‌ای به نام پاسارگاد قرار دارد.
نکته‌ای که تذکر آن لازم است، این است که اولا اینکه ذوالقرنین قرآن در واقع کوروش است، قطعی نیست، علاوه بر آن در این موضوع که آیا ذوالقرنین پیامبر بوده یا بنده‌ای صالح بوده است، اختلافاتی وجود دارد. اما آنچه مهم است، کوروش انسان بزرگی بوده و تاثیر بسیار زیادی در جامعه بشری داشته و افتخار تمام ایرانی‌ها در جهان است.
حبقوق در تویسرکان
تویسرکان در دامنه الوند از سلسله کوهای زاگرس، میزبان حبقوق نبی است. حبقوق به شهادت آنچه بر سر مزارش نوشته شده، ۱۲۰۰ سال پیش از هجرت حضرت محمد (ص) و در عصر دانیال نبی می‌زیسته است.کتاب حبقوق از کتاب‌های تورات شامل ادعیه آن حضرت است.
حبقوق پیامبر پس از فتح بابل توسط کوروش و مرگ بخت‌النصر به ایران آمد و ایرانیان او را گرامی می‌داشتند و پس از فوت وی، او را در دشت سرسبز تویسرکان به خاک سپردند. به گفته مردم محلی در دهه ۶۰ میلادی و پس از مهاجرت دادن یهودیان تویسرکان به سرزمین‌های اشغالی، عده‌ای یهودی به این محل آمده و اقدام به حفاری مرقد کرده‌اند؛ از اینکه چه چیزهایی بدست آمده و برده شده، اطلاعاتی در دست نیست. اما مردم محلی این آرامگاه را بسیار دوست می‌دارند.
آرامگاه خالد نبی
اسم کامل این پیامبر، خالد بن سنان عبسی است. ایشان شریعت حضرت عیسی را تبلیغ می‌کردند.
خالد نبی پیامبری از قوم عرب بعد از حضرت عیسی (ع) و پیش از پیامبر اسلام زندگی کرده و شریعت حضرت عیسی را تبلیغ می‌کرده است
نسب وی به حضرت اسماعیل، فرزند ابراهیم (ع) می‌رسد و یکی از پیامبرانی است که به بعثت حضرت محمد (ص) بشارت داده و در دوران فترت می‌زیسته است. دوره فترت به فاصله بین بعثت حضرت عیسی تا بعثت حضرت محمد بن عبدالله اطلاق می‌شود.
طبق برخی از آیات و احادیث، در دوران فترت، پیامبری به رسالت مبعوث نشده است. هرچند بر اساس نظر مفسرین، در این مدت ۴ نبی از طرف خداوند مامور تبلیغ دین حضرت عیسی شدند که سه نفر از آنان از بنی‌اسرائیل و به نام‌های شمعون، یوحنا، یونس معرفی شده‌اند و چهارمین‌شان عرب بوده و به نام خالدبن سنان عبسی معروف است که در استان گلستان قرار دارد.
ظاهرا خالد بن سنان معاصر انوشیروان ساسانی بوده و در سرزمین بنی غطفان زندگی می‌کرده است.
روایت است که دختر خالد بن سنان به نام محیاه به محضر حضرت محمد رسیده است.
در طایفه عرب به غیر از حضرت رسول و حضرت خالد بن سنان هیچ پیامبری نیست و می‌توان گفت که از بین اعراب فقط این ۲ نفر به پیامبری برگزیده شده‌اند و بقیه پیامبران از قوم بنی‌اسرائیل هستند.
مفسر بزرگ حنفى مذهب، شیخ اسماعیل حقى درباره محل قبر حضرت خالد نبی اشاره مى‌کند که آرامگاه خالد نبی در منطقه جرجان (گرگان) و بر بلندى کوهى به نام کوه خدا قرار دارد.
آرامگاه اشموئیل نبی
با اینکه محل دفن سموئیل در کتاب مقدس در بیت‌المقدس ذکر شده و مقبره‌ای به نام سموئیل در قدس شریف وجود دارد، در ۳۹ کیلومتری شمال غربی شهرستان ساوه و در حد فاصل شهر مأمونیه و رازقان، بقعه‌ای وجود دارد که به بقعه اشموئیل پیامبر معروف است. بنای بقعه در دامنه کوه و روی تپه‌ای در اوایل قرن هشتم هجری قمری ساخته شده است.
مزار اشموئیل در عهد صفویه مورد بازسازی قرار گرفت و ایوان مزار نیز در عهد ناصرالدین شاه مرمت شد.
بقعه چهار انبیاء
از کهن‌ترین زیارتگاه‌های مقدس در نزد پیروان ادیان آسمانی یهود، مسیحیت و اسلام در ایران در شهر قزوین قرار دارد. چهار انبیاء لقب ۴ تن از پیامبران به نام‌های: «سلام» و «سلوم» و «سهولی» و «القیا» است که در دوران غیبت اصحاب کهف به گسترش خداپرستی پرداختند. این آرامگاه که مقبره‌ی صالح، فرزند حسن بن علی را نیز دربر دارد، جلوه‌ای زیبا از هنر ایرانی در عصر اسلام است و همه ساله بسیاری از مردم قزوین و مناطق اطراف را به زیارت خود فرا می‌خواند.
بقعه «چهار انبیاء» یا «پیغمبریه» شهر قزوین که مدفن ۴ تن از پیامبران بنی اسرائیل است، یکی از معدود آثار تاریخی و مذهبی پیش از ظهور اسلام و حتی پیش از ظهور مسیحیت است که زیارت آن نزد ۳ آیین الهی، ابراهیمی دارای ارزش دینی بسیار زیادی است.
این زیارتگاه که در کنار آستان مقدس امامزاده حسین (ع)، معروف‌ترین و البته محبوب‌ترین اماکن زیارتی شهر قزوین محسوب می‌شوند، همه ساله به ویژه در فصل بهار و تعطیلات نوروز میزبان تعداد زیادی از زائران، به‌خصوص هموطنان عزیز از دیگر نقاط کشور و نیز پیروان دیگر ادیان است.
مزار یوشع پیامبر
مزار یوشع پیامبر در اصفهان قرار دارد. طبق نظر برخی از تاریخ‌نویسان، حضرت یوشع توسط کوروش از اسارت بخت نصر نجات یافت و به ایران آمد. یوشع پیامبر در گورستان تخت فولاد در اصفهان، خیابان امام سجاد دفن شده است، گورستانی که قدمت آن به دوران قبل از اسلام بر می‌گردد و چهره‌های بزرگی در آن دفن شده‌اند. آرامگاه این پیامبر بدون ضریح است و به روایتی مقبره او در کرانه رود اردن است.
محوطه‌‌ای که یوشع نبی در آن دفن است، به لسان الارض شهرت دارد.
آرامگاه استر و مردخای
ملکه استر، همسر خشایارشاه به همراه عموی خود در این مقبره مدفون هستند. کتاب استر در تورات بیانگر روایت آن‌ها در اکباتان است.
ملکه استر همسر خشایارشاه و عمویش مردخای نبی از انبیا بنی اسرائیل در قبرستانی کهن در اصفهان به نام تخت فولاد آرمیده است
مردخای یکی از بزرگان یا به قولی یکی از انبیای بنی اسرائیل است که در زمان خشایارشاه می‌زیسته است و نسبش به حضرت یعقوب می‌رسد.
مردخای نقش زیادی در جلوگیری از قتل عام یهودیان در زمان خشایارشاه ایفا کرد و به همین دلیل نزد یهودیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
آرامگاه مردخای و برادرزاده‌اش در همدان در نزدیکی میدان امام خمینی و در خیابان شریعتی واقع است.
آرامگاه حجی نبی
حضرت حَجَّی (علیه السلام) و حضرت زکریای دوم (علیه السلام) قوم بنی اسرائیل را که توسط داریوش دوم هخامنشی از اسارت کلدانیان رهانیده شده بودند، تشویق کردند تا عمارت ویران شده معبد سلیمان را در بیت‌المقدس بازسازی کنند. بر اساس گاه‌شماری کتاب مقدس، این واقعه به سال ۵۱۶ قبل از میلاد تخمین زده می شود. در کتاب مقدس سخنی درباره مدفن حضرت حَجَّی (علیه السلام) به میان نیامده، اما در کوه زیتون در حومه شرقی بیت‌المقدس آرامگاه بسیاری از پیامبران بنی اسرائیل قرار دارد که آرامگاه حجی نبی نیز اشاره شده است، اما با توجه به حوادث رخ داده در تاریخ دوره هخامنشی سندی دیگر بر وجود آرامگاه حجی نبی در ایران وجود دارد.
در همدان که پیش از این هگمتانه نامیده می‌شد، مسجدی بسیار قدیمی به نام «مسجد پیغمبر» وجود دارد که در دل آن آرامگاه حجی نبی قرار دارد. او پس از دوباره‌سازی قدس شریف که توسط بخت النصر ویران شده بود، حدود ۲۶۰۰ سال پیش با مُردخای پیامبر به ایران مهاجرت کرد و در همین سرزمین هم از دنیا رفت. ضریح آرامگاه حجی نبی از جنس چوب است و سادگی آن بسیاری از زائران آن پیامبر را به سوی خود جلب می‌کند. البته اینکه چقدر این سندیت دارد یا نه، می‌تواند مورد بحث باشد.
زیارتگاه سیم و لام
طبق اعتقادات مردم سمنان و همچنین طبق مفاد کتیبه موجود، دو نفر از فرزندان نوح به نام‌های سام‌النبی و لام النبی در محلی در نزدیکی سمنان دفن شده‌اند.
بقعه پیغمبران سمنان در ۱۸ کیلومتری شمال شرقی سمنان بر فراز کوه مرتفعی قرار دارد. برای رسیدن به این بقعه هم از روستای «درجزین» در نزدیکی سنگسر و هم از جاده اصلی سمنان به دامغان (پلیس‌راه) می‌توان انتخاب مسیر کرد. این جاده خاکی و سنگلاخ است.
آرامگاه قیدار نبی
شهر قیدار مرکز شهرستان خدابنده از توابع زنجان است که از دوره ساسانی به بعد (به استناد آثار تاریخی مزرعه تخت) سابقه تاریخی دارد. نام شهر به خاطر وجود آرامگاه قیدار نبی در کنار چشمه پرآب کوه علی پنجه شهر، قیدار نامیده می‌شود. در گذشته‌های دور این شهر با نام «پیغمبر» توسط اهالی منطقه خطاب می‌شده است.
بنای بقعه به سال ۷۱۹ هجری قمری توسط بلغار خاتون زن ارغون شاه ایلخانی تجدید بنا شده است. ضریح چوبی مزار قیدار که با نقوش متعلق به دوران ایلخانی تزئین شده، طی روزهای مختلف سال پذیرای پارچه‌های سبز رنگی است که از سوی زائران به بارگاه بسته شده و همین موضوع زیبایی خاصی را به آرامگاه قیدار بخشیده است. قیدار فرزند اسماعیل، پسر ابراهیم است که نسل‌شان به خاندان بنی‌هاشم در عربستان ختم می‌شود. پیامبر اسلام به واسطه سی نسل از خاندان این پیامبر به شمار می‌رود.
آرامگاه شعیب نبی
شعیب بنا بر معتقدات ادیان ابراهیمی یکی از پیامبران است. از شعیب و پیامبری او در قرآن به کرّات یاد شده است. او پدر زن حضرت موسی (ع) و یکی از پیغمبرانی است که برای دو بار مسئولیت پیامبری داشت.
بنابراین طبق نقل مورخان، دو شعیب به نبوّت رسیدهاند که یکى از آنان شعیب بن مکیل بن یشحب بن مدین بن ابراهیم که نام او در قرآن کریم ذکر شده و پدر زوج موسى نبى است، و دوّمى شعیب بن صفیون، یا ابن صیفون، یا ابن عقیقى یا ابن مهدم حضورى حمیرى است که در یمن به نبوّت رسید و او نیز به شهادت نائل آمد. یاقوت حموى نسب مینویسد: قومش آن حضرت را به شهادت رساندند و خداوند نیز بخت نصر را بر آنان مسلط ساخت و نابودشان کرد.
برخی کتب تاریخ انبیا مدفن او را در شوشتر می‌دانند. اما این مورد به احتمال قوی درست نیست، بلکه محل آرامگاه شعیب نبی در فلسطین یا در شامات است. این آرامگاه می‌تواند مختص یکی از سادات و مقربین خداوند باشد.
در خوزستان، جاده قدیم اهواز به شوشتر، بخش میان آب، روستای حسام آباد قبری وجود دارد که به قبر شعیب نبی شهرت دارد.
زیارتگاه ارمیای نبی
نام حضرت ارمیا (علیه السلام) با عبارت «یِرْمیاهِ پیغمبر» و «یِرْمیاه پسر حِلِقْیاه» به دفعات آمده است. آن حضرت در دوره حکومت یوشیا و یِهویاقیم و صِدِقْیا (از ملوک بنی اسراییل) بر سرزمین فلسطین مبعوث شد. او درباره حمله بخت النصر به قدس شریف (بیت المقدس) و ویرانی این شهر هشدار داد.
در متون اسلامی و کتاب مقدس اشاره‌ای به سال‌های پایانی زندگی آن حضرت نشده و مدفن او نیز مشخص نشده است، اما مزاری منسوب به ارمیا (علیه السلام) در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی دوبلین، پایتخت ایرلند جنوبی، وجود دارد که مورد احترام زائران یهودی و مسیحی است. این محل، یک تپه باستانی است که در زمین‌های سلطنتی ایرلند واقع شده است. شناسایی و کشف این مقبره بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی و رمزگشایی خطوط کهن هیروگلیفی منقوش بر سنگ‌ها که در همین محدوده به دست آمده، صورت گرفته است.
اما بقعه‌ای بسیار زیبا در روستایی در میانه راه شاهرود وجود دارد که بسیار سرسبز بوده و هر ساله کسانی که به این روستا تعلق دارند، در این روستا جمع می‌شوند. زیر درخت بسیار کهنسال و بزرگی، مقبره‌ای قرار دارد که منسوب به یکی از پیامبران بنی اسرائیل، حضرت یرمیاشلیکو (علیه السلام) یا ارمیا بوده که بسیار مجرب است، اما تنها سندی که این مورد را اثبات می‌کند، کتاب تاریخ انبیا عمادزاده اصفهانی برگرفته از کتاب مطلع الشمس جلد سوم است.
در مسیر شاهرود به سبزوار (۶۰ کیلومتری شاهرود) و در روستای «ارمیان» که چند کیلومتر از جاده دورتر است، قبر ارمیای نبی قرار گرفته است که مورد احترام همگان است.
زیارتگاه خضر و الیاس
در جزیره هرمز قبر دو پیامبر به نام الیاس و خضر وجود دارد که از انبیاء بنی اسراییل هستند. بسیاری از مردمان ایران معتقدند خضر روی دریاها سفر می‌کند و راهنمای دریانوردان، صیادان و مغروقان است؛ به همین دلیل در کناره‌های دریا، زیارتگاه‌ها و بناهای یادبودی از او ساخته‌اند،و ملوانان هنگامی که گرفتار طوفان می‌شوند، به خضر پناه می‌برند.
آرامگاه یعقوب و زکریا
در کتاب «فرهنگ آبادی‌ها و مکان‌های مذهبی کشور» از وجود مدفن یعقوب پیامبر در گرگان در آق قلا نام برده شده که اطلاعات صحیحی در این مورد وجود ندارد.
در ایران اسلامی تعداد زیادی آرامگاه وجود دارد، هرکدام از آن‌ها به یکی از پیامبران الهی تشریعی منسوب است، مانند آرامگاه حبقوق نبی در تویسرکان همدان، آرامگاه دانیال نبی در شوش، آرامگاه خالد نبی درخالدنبی، آرامگاه اشعیا نبی دراصفهان و ایوب پیامبر دربجنورد و...
یکی از دو پیامبران الهی (یعقوب و زکریا) در شهرستان آق‌قلا مدفون شده و تربت او تبدیل به زیارتگاه زکریا نبی است.زکریا نبی در شهرستان آق‌قلا، بخش وشمگیر، یک کیلومتری جنوب روستای گوک تپه و حدود ۱۰ کیلومتری شهر انبارالوم قرار گرفته که از این مسافت، ۴ کیلومتر آن خاکی و شوسه است.
قادر پیغمبر
در دهکده بابا ولی دیلمان، بنایی است که به آرامگاه قادر پیغمبر شهرت دارد . مطلب زیادی در مورد این آرامگاه و شخصیت مدفون در آن نمی‌دانیم.
آرامگاه شعیای نبی
او یکی از پیامبران بنی اسرائیل است که نسبتش به حضرت یعقوب می‌رسد. محل سکونت ایشان در بیت‌المقدس بوده و قبل از حضرت زکریا به رسالت مبعوث شدند.
نام آن حضرت در قرآن نیامده، ولی در انجیل برنابا، انجیل متی مرقس، انجیل لوقا و انجیل یوحنا از او به‌عنوان «اِشْعیاه پیغمبر» یاد شده است. آن حضرت در قرن ۸ قبل از میلاد در سرزمین فلسطین به نبوت رسید و مدت ۴۰ سال به هدایت قوم بنی اسرائیل مشغول بود.
چنان که ذکر شد، موطن حضرت شعیای نبی (علیه السلام) در سرزمین فلسطین بود، ولی در محلّه‌ی گلبار اصفهان، قبری به آن حضرت منسوب است. مزار منسوب به حضرت شعیا (علیه السلام) در مسجد شَعیا و در کنار ضریح امامزاده اسماعیل (علیه السلام) قرار دارد و بر آن ضریحی چوبی و نفیس قرار داده شده است. در جانب شمالی ضریح منسوب به آن حضرت، کتیبه‌ای سنگی مربوط به عصر صفویه نصب شده، کتیبه‌ای به خط نستعلیق از دوره شاه سلطان حسین صفوی موجود است که نخستین مسجد بزرگ ساخته شده در اصفهان را مسجد شعیا معرفی می‌کند، و نیز حکایت دارد از این که مسجد مزبور را ابوالعباس مفتی در دوره خلافت علی بن ابیطالب (ع) بنا کرده و آلب ارسلان آن را تعمیر کرده است.
آرامگاه شعیای نبی، جنب امامزاده اسماعیل در حاشیه خیابان هاتف اصفهانی قرار دارد.
با توجه به مسافت بین موطن حضرت شعیای نبی (علیه السلام) در فلسطین و مدفن منسوب به آن حضرت در اصفهان نمی‌توان این انتساب را با قاطعیت تأیید کرد و ممکن است که مدفون در آن بقعه مبارکه، یکی از اولیای خدا و صلحا یا پیامبر دیگری به نام شعیا (علیه السلام) باشد.
آرامگاه بابا حزقیل
حزقیل فرزند بوزی کاهن بود که در یهودیه متولد شد، در سال ۵۹۸ قبل از میلاد، بخت‌النصر او را به اسیری گرفت و در زمین‌های کلدانیان ساکن کرد. او به مدت ۲۲ سال یعنی از سال ۵۹۵ تا ۵۷۳ قبل از میلاد، پیغمبری کرد.
وی در میان یهود، صاحب مقامی رفیع بود و تمام مشایخ بزرگ از او فرمانبرداری می‌کردند، وی سوای مقام و مرتبت علمی و پیامبری، در کار بنایی مهارت تام داشت.
طبق نوشته متن و‌الاخبار، حزقیل پدر دانیال پیغمبر است، منتهی نه آن دانیال پیغمبر که معروف به دانیال اکبر است.
در نزدیکی مسجد جامع دزفول بنایی کوچک و ساده قرار دارد که به بقعه بابا حزقیل (یا باحزقیل)، پدر دانیال نبی منسوب است. مطلب بیشتری در این مورد در دست نیست.
آرامگاه جرجیس پیامبر
حضرت جِرجیس (علیه السلام) از پیامبران الهی است که پس از حضرت عیسی (علیه السلام) بر مردم نواحی شام برانگیخته شد و مبلّغ دین مسیحیت بود. مسیحیان حضرت جِرجیس (ع) را به‌عنوان یکی از پیامبران عیسوی و به نام «سَنت جُرج» (جرج مقدس) می‌شناسند. مزار منسوب به حضرت جرجیس پیامبر (علیه السلام) در شهر موصل در شمال عراق قرار دارد. این بقعه در محدوده مقابر قریش در نزدیکی بازار اَلشّعارین در سمت شرقی رود دجله واقع شده و محلّه و خیابانی که از سمت شمال به آن می‌پیوندد، به نام «جِرجیس نبی» نامگذاری شده است. قدمت بنای فعلی زیارتگاه حضرت جِرجیس (ع) به قرن ۸ هجری قمری/۱۴ میلادی می‌رسد و به دستور امیر تیمور گورکانی معروف به تیمور لنگ در سال ۷۸۸ قمری / ۱۳۹۳میلادی ساخته شده است. امیر تیمور مسجدی گنبد‌دار بر فراز مزار حضرت جِرجیس (علیه السلام) بنا نهاد و برای تأمین مخارج آن املاکی را وقف کرد.
اما در کتاب «فرهنگ آبادی‌ها و مکان‌های مذهبی کشور» از مدفن جرجیس پیامبر در شهر شوشتر ذکری به میان آمده است.
در جنوب غربی شوشتر روستایی به نام جرجیس است که در جوار آن بقعه‌ای به نام جرجیس نبی وجود دارد.
درستی مدفن جرجیس پیغمبر در این مکان محل تردید است و به احتمال زیاد مقبره ایشان در موصل عراق است یا شاید این پیامبر، پیامبر دیگری با نام جرجیس باشد، چون در بین پیامبران تشابه اسمی بسیار به چشم می‌خورد.
مقبره‌ای منتسب به حضرت جرجیس نیز در ایران (استان آذربایجان شرقی، شهرستان جلفا، منطقه دره شام، روستای ویرانباغ) قرار دارد که آن هم مورد تردید است.
آرامگاه روبیل
مرحوم سیدعبدالله جزائری، یکی از علمای شوشتر (متوفی ۱۱۷۳ هجری قمری) در فصل نهم تذکره شوشتر می‌گوید: مقامات بسیاری از انبیا بنی اسرائیل در حوالی شوشتر و دزفول یعنی نزدیک رودخانه دزفول معروف هستند مانند: اسحاق، شمعون، یعقوب، لاوی، جرجیس و روبیل.
آرامگاه دیگر پیامبران
آرامگاه‌های دیگری نیز که منسوب به پیامبران است، در سایر نقاط ایران وجود دارد که دلیل صحت و درستی آن‌ها چندان مشخص نیست. همچون آرامگاه روبین در راه مشهد استان سمنان و آرامگاه روبیل در استان خوزستان، بنابراین نامی از آن‌ها برده نمی‌شود.
منبع: کجارو
